Οστεοχονδρωσία: τι πρέπει να γνωρίζουν όλοι;

Η οστεοχόνδρωση είναι ένα πρόβλημα της σπονδυλικής στήλης, το οποίο επηρεάζει κυριολεκτικά κάθε τέταρτο κάτοικο του πλανήτη, τουλάχιστον σύμφωνα με ειδικούς από το Στατιστικό Κέντρο του ΠΟΥ.

Στις πέντε πιο κοινές ασθένειες στον κόσμο, η οστεοχονδρωσία καταλαμβάνει την «τιμητική» τρίτη θέση, μόνο τα καρδιαγγειακά νοσήματα προηγούνται. Το 2012, ο κολοσσός των μέσων ενημέρωσης του Βρετανικού Ραδιοτηλεοπτικού Οργανισμού, το BBC, δημοσίευσε δεδομένα ιατρικής έρευνας που είναι απλά συγκλονιστικά: κάθε χρόνο περισσότεροι από 5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν από ασθένειες που προκαλούνται από σωματική αδράνεια, δηλαδή από καθιστική ζωή. Μια πραγματική πανδημία μειωμένης σωματικής δραστηριότητας έχει ήδη καλύψει το ένα τρίτο των γήινων και τα τελευταία αποτελέσματα επιστημονικής εργασίας αποδεικνύουν ότι ο ένοχος πολλών απειλητικών για την υγεία παθήσεων δεν είναι καθόλου η γενετική προδιάθεση ή οι ιοί, αλλά ένας ανθυγιεινός τρόπος ζωής. Σχεδόν όλα τα προβλήματα στην πλάτη - μεσοσπονδυλικές κήλες (κήλες), οστεοπόρωση, οστεοχόνδρωση και πολλές άλλες ασθένειες που σχετίζονται με την οστεοχόνδρωση - είναι αποτέλεσμα πολλών ωρών καθίσματος, είτε μπροστά στην τηλεόραση, στο γραφείο ή στο κάθισμα του αυτοκινήτου. Περίπου το 80% όλων των λόγων για τους οποίους υποφέρει η πλάτη και αναπτύσσονται παθήσεις της σπονδυλικής στήλης σχετίζονται με στοιχειώδεις εκφυλιστικές αλλαγές στον μυϊκό κορσέ και στην έλλειψη εύλογης σωματικής δραστηριότητας.

Οστεοχόνδρωση και σπονδυλική στήλη

Η δομή της σπονδυλικής στήλης στα έμβια όντα, είτε ζώα είτε άνθρωποι, είναι βασικά η ίδια. Ωστόσο, μόνο ο άνθρωπος κατέχει τον περήφανο τίτλο του Homo erectus, δηλαδή του Homo erectus. Μέχρι πρόσφατα, πίστευαν ότι η όρθια στάση είναι η κύρια αιτία παθολογικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη. Σαν η κατακόρυφη θέση του σώματος να οδηγεί σε λανθασμένο, ανομοιόμορφο φορτίο στη σπονδυλική στήλη. Το στατικό φορτίο, το οποίο είναι περισσότερο εκτεθειμένο στο κάτω μέρος της πλάτης και στον ιερό οστό, που αποτελείται από πέντε σπονδύλους, είναι το πιο επικίνδυνο από την άποψη των καταστροφικών επιπτώσεων στους μεσοσπονδύλιους ιστούς. δυναμικό φορτίο, το οποίοπου χαρακτηρίζεται από κινήσεις, επηρεάζεται η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Η δομή της σπονδυλικής στήλης είναι αρκετά περίπλοκη, αποτελείται από πολλούς σπονδύλους που συνδέονται με χόνδρινο ιστό - δίσκους. Οι δίσκοι, με τη σειρά τους, είναι πολυεπίπεδοι δακτύλιοι με υγρό πυρήνα στη μέση, οι οποίοι εκτελούν τη λειτουργία της απορρόφησης κραδασμών όταν η σπονδυλική στήλη τίθεται σε κίνηση. Επιπλέον, οι σπόνδυλοι συνδέονται με μεγάλο αριθμό μυών και άλλων ιστών. Η ελαστικότητα ολόκληρου αυτού του συστήματος σύνδεσης εξασφαλίζει την κανονική κατάσταση της σπονδυλικής στήλης. Με απλά λόγια, όσο πιο ελαστικοί και προσαρμοστικοί είναι οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, όσο πιο εύκαμπτη και υγιής είναι η σπονδυλική στήλη, τόσο μικρότερος είναι ο κίνδυνος να την χτυπήσει η οστεοχόνδρωση. Σήμερα αμφισβητείται η θεωρία ότι η όρθια στάση είναι υπεύθυνη για όλες τις εκφυλιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης. Τα αμείλικτα στατιστικά στοιχεία πείθουν τους κλινικούς γιατρούς ότι μάλλον η αδράνεια, η σωματική αδράνεια είναι ένας παράγοντας που προκαλεί ασθένειες της σπονδυλικής στήλης που σχετίζονται με δυστροφία και εκφυλισμό των μεσοσπονδύλιων ιστών. Επιπλέον, το υπερβολικό βάρος, το οποίο πραγματικά αυξάνει το φορτίο στους δίσκους, μπορεί επίσης να επιδεινώσει τις καταστροφικές διεργασίες και να προκαλέσει οστεοχόνδρωση. Συμπέρασμα: η κίνηση είναι ζωή. Η φράση δεν είναι καινούργια, φαίνεται οδυνηρά χακαρισμένη, μπανάλ, ωστόσο, δεν απαιτεί απόδειξη. Ένα εντυπωσιακό παράδειγμα του γεγονότος ότι η σωματική δραστηριότητα και η ευελιξία μπορούν να χρησιμεύσουν ως θεμέλια για την υγεία της σπονδυλικής στήλης είναι παραδείγματα ανθρώπων που κάνουν τακτικά γυμναστική, γιόγκα και άλλα είδη γυμναστικής σώματος. Η ίδια η φύση δίνει στα παιδιά την ευκαιρία να είναι ευέλικτα, γιατί οι σπονδυλικοί δίσκοι των παιδιών είναι πολύ ελαστικοί, μόνο στους πυρήνες του δίσκου υπάρχει έως και το 80% του υγρού. Με την ηλικία, η ποσότητα της ζωογόνου «λίπανσης» μπορεί να μειώνεται, αλλά μπορεί να διατηρηθεί εκτελώντας συνειδητά απλές ασκήσεις και τηρώντας τους στοιχειώδεις κανόνες ενός υγιεινού τρόπου ζωής. Η οστεοχόνδρωση είναι μια ασθένεια ανθρώπων που αναγκάζονται να κάθονται ή να ξαπλώνουν για ώρες, για χρόνια, ανεξάρτητα από ποιον λόγο - εν ώρα καθήκοντος ή με τη θέλησή τους, λόγω υποχρεώσεων, τεμπελιάς ή απλώς από άγνοια.

Τι είναι η οστεοχονδρωσία;

Η οστεοχόνδρωση είναι μια έννοια που περιλαμβάνει όλες τις εκφυλιστικές και δυστροφικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη. Πρέπει να σημειωθεί ότι στην ευρωπαϊκή έκδοση της ταξινόμησης των ασθενειών δεν υπάρχει λέξη για την οστεοχονδρωσία, εκεί τέτοιες ασθένειες ταξινομούνται ως ρευματικές και ραχιαία. Στην ICD-10, από το 1999, πράγματι, μια ομάδα ασθενειών με τυπικές εκδηλώσεις με τη μορφή πόνου στη σπονδυλική στήλη, που δεν σχετίζεται με σπλαχνικά αίτια, ορίζεται ως ραχιαία. Η οστεοχόνδρωση, η οποία καταγράφεται ως ραχιαία, χωρίζεται με τη σειρά της σε τρεις μεγάλες ομάδες:

1. Παραμορφωτικές παθήσεις, ραχιαία - σκολίωση, λόρδωση, κύφωση, υπεξάρθρημα, σπονδυλολίσθηση.
2. Σπονδυλοπάθεια - σπονδύλωση, αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και άλλες οστεοποιητικές δυστροφικές παθολογίες που περιορίζουν την κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης.
3. Άλλες, άλλες ραχιονοπάθειες είναι εκφυλιστικές αλλαγές που συνοδεύονται από κήλες, προεξοχές.

Έτσι, οστεοχόνδρωση ή οστεοχόνδρωση (από τις ελληνικές λέξεις - κόκκαλο, χόνδρος και πόνος) είναι η γενική ονομασία όλων των προβλημάτων στη σπονδυλική στήλη που προκαλούνται από εκφυλισμό και υποσιτισμό των παρασπονδυλικών ιστών (εκφύλιση και δυστροφία). Όταν παραμορφώνεται, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος απορρόφησης κραδασμών γίνεται πιο λεπτός, γίνεται επίπεδος, γεγονός που οδηγεί σε υπερφόρτωση των σπονδύλων και ακόμη μεγαλύτερη παραμόρφωσή τους σε τέτοιο βαθμό που αρχίζουν να ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια της σπονδυλικής στήλης. Οι νευρικές ρίζες με μια τέτοια παθολογία είναι τσιμπημένες, φλεγμονώδεις, εμφανίζεται πόνος.

Η οστεοχόνδρωση επηρεάζει σχεδόν ολόκληρη την πλάτη και ανάλογα με το ποιο μέρος της σπονδυλικής στήλης έχει ταλαιπωρηθεί περισσότερο, η ασθένεια ονομάζεται στην κλινική πράξη.

Το πιο «δημοφιλές», γνωστό σε πολλούς, είναι η οσφυϊκή οστεοχονδρωσία, υπάρχει επίσης ορισμός της αυχενικής μήτρας, που κατέχει τη δεύτερη θέση σε επικράτηση, υπάρχει ιερή, θωρακική και διαδεδομένη οστεοχόνδρωση. Υπάρχουν επίσης διασταυρούμενες παθολογίες - οσφυοϊερές ή, για παράδειγμα, αυχενικοθωρακικές.

Τα συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης μπορεί να είναι πολύ διαφορετικά, αλλά αργά ή γρήγορα όλα αυξάνονται και εκδηλώνονται κλινικά. Φυσικά, είναι πολύ πιο εύκολο και πιο γρήγορο να αντιμετωπιστεί η οστεοχόνδρωση στα αρχικά στάδια της ανάπτυξής της, όταν είναι εμφανή τα ακόλουθα σημάδια:

• Πονώδεις, θαμπές επώδυνες αισθήσεις στο τμήμα της σπονδυλικής στήλης που επηρεάζεται από την εκφυλιστική διαδικασία.
• Χρόνια μυϊκή ένταση (ιδιαίτερα χαρακτηριστική της αυχενικής οστεοχόνδρωσης).
• Ράγισμα κατά την περιστροφή του σώματος, του λαιμού.
• Πονοκέφαλος, συμπεριλαμβανομένης της κεφαλαλγίας τάσης (με αυχενική οστεοχονδρωσία).
• Πονώδης πόνος στο στήθος, που συχνά θυμίζει καρδιολογικό πόνο (με θωρακική οστεοχόνδρωση).

Η οστεοχόνδρωση στο φλεγμονώδες στάδιο έχει συμπτώματα που κάνουν ένα άτομο να επισκεφθεί γιατρό, επειδή προκαλούν πιο έντονη δυσφορία:

• Ακτινοβολία πόνου στο άκρο.
• Μούδιασμα των δακτύλων των χεριών ή των ποδιών.
• Ακτινοβολία πόνου στις άκρες των δακτύλων των άκρων.
• Έντονος πόνος στη σπονδυλική στήλη κατά την εκτέλεση απλών σωματικών δραστηριοτήτων.
• Αυξανόμενος πόνος με μικρές ωθήσεις, κουνήματα, για παράδειγμα, όταν ταξιδεύετε σε μεταφορικά μέσα.
• Η αδυναμία εκτέλεσης απλών εργασιών που σχετίζονται με περιστροφές ή κλίσεις του σώματος.
• Γενικός περιορισμός κινητικότητας, κινητική δραστηριότητα.

Οι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στη σπονδυλική στήλη, που ονομάζεται οστεοχονδρωσία, είναι πολύ διαφορετικοί, αλλά η ήδη αναφερθείσα υποδυναμία βρίσκεται στην πρώτη θέση. Άλλοι λόγοι περιλαμβάνουν τους εξής:

• Λειτουργική - μονότονη εργασία διατηρώντας την ίδια στάση.
• Εμβιομηχανικά - πλατυποδία, συγγενείς ανωμαλίες στην ανάπτυξη της σπονδυλικής στήλης.
• Ορμονικές - αλλαγές στα ορμονικά επίπεδα λόγω αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία.
• Λοιμώδης - δυστροφία του μεσοσπονδύλιου περιβάλλοντος που προκαλείται από τη φλεγμονώδη διαδικασία.
• Μεταβολικά - υπέρβαρα ή λιποβαρή.

Παράγοντες που προκαλούν οστεοχόνδρωση, δηλαδή παραμόρφωση και δυστροφία των μεσοσπονδύλιων δίσκων, κατά κανόνα δρουν συνδυαστικά και σχεδόν ποτέ δεν απομονώνονται.

Η ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας χωρίζεται στα ακόλουθα στάδια:

1. Αλλαγές στην εμβιομηχανική του δίσκου ως αποτέλεσμα εκφυλισμού ιστών και δυστροφικών αλλαγών. Αυτό είναι το προκλινικό στάδιο, όταν τα σημεία, εάν υπάρχουν, είναι πολύ αδύναμα, ανεκδήλωτα. Σε αυτό το στάδιο, ο ινώδης δακτύλιος που περιβάλλει τον δίσκο αρχίζει να τεντώνεται ή, αντίθετα, να συρρικνώνεται.
2. Το δεύτερο στάδιο χαρακτηρίζεται από μεγαλύτερη αστάθεια του δίσκου, ο ινώδης δακτύλιος δεν τεντώνεται απλώς, οι ίνες του στρωματοποιούνται, ο δακτύλιος αρχίζει να σπάει. Λόγω της προσβολής των νευρικών ριζών, εμφανίζεται πόνος στη σπονδυλική στήλη, οι εκφυλιστικές αλλαγές προχωρούν. Ο ιστός κολλαγόνου συνεχίζει να διασπάται, το φυσιολογικό ύψος της μεσοσπονδυλικής απόστασης μειώνεται.
3. Ο δίσκος συχνά σπάει εντελώς, αυτή η παθολογία συνοδεύεται από φλεγμονή, κήλη και παραβίαση των νευρικών απολήξεων. Η προεξοχή (πρόπτωση) προκαλεί χαρακτηριστικό πόνο όχι μόνο στην κατεστραμμένη περιοχή της σπονδυλικής στήλης, αλλά αντανακλάται και στα άκρα και στα κοντινά μέρη του σώματος.
4. Το πιο δύσκολο στάδιο, όταν η σπονδύλωση και άλλες αντισταθμιστικές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης εντάσσονται στη δυστροφία. Συχνά, ο σπόνδυλος ισοπεδώνεται για να αντισταθμίσει τις χαμένες λειτουργίες και ο ελαστικός ιστός του ινώδους δακτυλίου σταδιακά αντικαθίσταται από ουλές και οστικές αναπτύξεις.

Οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Σχεδόν όλοι όσοι σχετίζονται με την πνευματική δραστηριότητα, από μαθητές μέχρι ηλικιωμένους, πάσχουν από τη μία ή την άλλη μορφή οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής θεωρείται ασθένεια που σχετίζεται με αυξημένα δυναμικά φορτία που προκαλούν εκφύλιση των μεσοσπονδύλιων δίσκων και καθίζησή τους. Η σκλήρυνση και η ανάπτυξη του χόνδρινου ιστού οδηγεί σε παραβίαση των ιδιοτήτων απόσβεσης αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης, οι κινήσεις του κεφαλιού - κλίσεις, κυκλικές κινήσεις, στροφές γίνονται δύσκολες και συνοδεύονται από χαρακτηριστικά σημάδια οστεοχονδρωσίας.

Τα συμπτώματα που μπορούν να προκαλέσουν οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου δεν είναι συγκεκριμένα και είναι παρόμοια με σημεία άλλων παθολογιών που δεν σχετίζονται με το σκελετικό σύστημα. Ο κατάλογος των εκδηλώσεων της οστεοχονδρωσίας, οι οποίες πρέπει να διαφοροποιηθούν και να προσδιοριστούν προκειμένου να καθοριστεί η σωστή διάγνωση, έχει ως εξής:

• Έντονοι πονοκέφαλοι που μοιάζουν με κρίσεις ημικρανίας.
• Πονοκέφαλος που εκτείνεται από τον ινιακό στον αυχένα.
• Πονοκέφαλος που επιδεινώνεται με το βήχα, το γύρισμα του κεφαλιού, το φτέρνισμα.
• Πονοκέφαλος που ακτινοβολεί στο στήθος ή στον ώμο.
• Ζάλη, αισθητηριακές διαταραχές - διπλή όραση, δυσκολία εστίασης. Θόρυβος στα αυτιά, σε προχωρημένες περιπτώσεις, διαταραχή του συντονισμού των κινήσεων.
• Συμπτώματα παρόμοια με τον καρδιολογικό πόνο, ιδιαίτερα με πόνο στη στηθάγχη - πόνος στην καρδιά, που εκτείνεται στην αυχενική περιοχή ή το χέρι, κάτω από την ωμοπλάτη. Ο πόνος μπορεί να αυξηθεί και δεν ανακουφίζεται με τη λήψη καρδιακών φαρμάκων.
• Πόνος παρόμοιος με αυτόν της υπέρτασης (βάρος στο πίσω μέρος του κεφαλιού).

Συνέπειες και επιπλοκές

Πριν από τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης, ωστόσο, όπως και κάθε άλλη ασθένεια, είναι απαραίτητο να μάθετε τα αίτια της, κάτι που είναι πολύ δύσκολο όταν πρόκειται για εκφυλιστικές παθολογίες της σπονδυλικής στήλης. Παράγοντες που προκαλούν την παραμόρφωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σχετίζονται με τις ανατομικές ιδιαιτερότητες αυτής της ζώνης. Οι σπόνδυλοι του αυχένα βιώνουν σχεδόν συνεχώς ένταση λόγω ανεπαρκούς γενικής κινητικής δραστηριότητας. Αν λάβουμε υπόψη τον συνολικό «καθιστικό» τρόπο ζωής πάνω από το μισό του ενεργού πληθυσμού, τότε το πρόβλημα μερικές φορές γίνεται άλυτο. Επιπλέον, οι αυχενικοί σπόνδυλοι είναι μικρότεροι από τους σπόνδυλους άλλων περιοχών της σπονδυλικής στήλης και το εσωτερικό κανάλι είναι πολύ στενότερο. Ένας τεράστιος αριθμός νευρικών απολήξεων, μια αφθονία αιμοφόρων αγγείων, η παρουσία της πιο σημαντικής αρτηρίας που τροφοδοτεί τον εγκέφαλο - όλα αυτά καθιστούν την περιοχή του τραχήλου εξαιρετικά ευάλωτη. Ακόμη και η παραμικρή σύσπαση του μεσοσπονδύλιου χώρουοδηγεί σε προσβολή των νευρικών ριζών, οίδημα, φλεγμονή και, κατά συνέπεια, σε επιδείνωση της παροχής αίματος στον εγκέφαλο. Συχνά, η μείωση της πνευματικής δραστηριότητας οφείλεται στο γεγονός ότι ένα άτομο αναπτύσσει οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Υπάρχει ένα ιστορικό ανέκδοτο, που χρονολογείται από όχι και τόσο μακρινές εποχές, όταν η Μάργκαρετ Χίλντα Θάτσερ τιμώρησε τον υπάλληλο της με τα λόγια: «Το πρόβλημά σου δεν είναι πονοκέφαλος ή η δική σου άποψη για το θέμα που τέθηκε σε ψηφοφορία. Το θέμα είναι ότι η σπονδυλική σου στήλη δεν είναι συνδεδεμένη με τον εγκέφαλό σου, Τζον». Αυτό το διάσημο απόφθεγμα της «σιδηράς» κυρίας χαρακτηρίζει τέλεια την πάθηση που προκαλεί οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, όταν μερικές φορές συμβαίνει - η σπονδυλική στήλη δεν παρέχει σωστή «θρέψη» στο κεφάλι. Όσον αφορά τη "διατροφή", στην πραγματικότητα, δεν εμπλέκεται μόνο το κανάλι του νωτιαίου μυελού, αλλά και το κανάλι της αρτηρίας που διέρχεται από τις εγκάρσιες νευρικές διεργασίες. Η σπονδυλική αρτηρία πηγαίνει στο κρανίο για να τροφοδοτήσει την παρεγκεφαλίδα και αυτή η αρτηρία παρέχει επίσης θρεπτικά συστατικά και οξυγόνο στην αιθουσαία συσκευή. Η παραμικρή διαταραχή της ροής του αίματος μέσω αυτών των καναλιών μπορεί είτε να προκαλέσει είτε να επιδεινώσει την πορεία του βλαστικού-αγγειακού συνδρόμου. Εκτός από το VSD, η οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής προκαλεί τυπικά συμπτώματα ριζικού συνδρόμου (ισχιαλγία), όταν ο πόνος ακτινοβολεί στα άκρα των δακτύλων ή στο ένα δάχτυλο, η ωχρότητα του δέρματος (μαρμάρωμα) είναι καθαρά ορατή. Μία από τις πιο δυσάρεστες επιπλοκές που προκαλεί η αυχενική οστεοχόνδρωση είναι η παλαμιαία ινωμάτωση, που ονομάζεται επίσης σύσπαση του Dupuytren. Με αυτή τη νόσο, επηρεάζεται η απονεύρωση (τενοντοειδής πλάκα) της παλάμης και διαταράσσεται η λειτουργία κάμψης των δακτύλων.

Διάγνωση οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης διαγιγνώσκεται από έναν ειδικό με βάση τα παράπονα του ασθενούς και μπορεί να επιβεβαιωθεί και να προσδιοριστεί με ακτινογραφίες, μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία.

Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Μια πλήρης θεραπεία για την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι δυνατή μόνο στα αρχικά της στάδια, ωστόσο, είναι δυνατό να σωθεί ένα άτομο από τα επώδυνα συμπτώματα αυτής της ασθένειας, να αποφευχθούν οι παροξύνσεις και να απαλλαγούμε από ορισμένες παθολογικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη. Επομένως, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη σημασία της έγκαιρης θεραπείας της νόσου.

Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοχονδρωσία;

Η οστεοχόνδρωση δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί, κατά κανόνα, η θεραπεία συνταγογραφείται όσο το δυνατόν πληρέστερα, συμπεριλαμβανομένων όλων των μέσων που είναι διαθέσιμα στη σύγχρονη ιατρική. Εκτός από τη συντηρητική φαρμακευτική θεραπεία, χρησιμοποιούνται επίσης αποδεδειγμένα φυτοθεραπευτικά φάρμακα, ο βελονισμός, ένα θεραπευτικό σύνολο ασκήσεων και μερικές φορές χειρουργικές επεμβάσεις που εξαλείφουν τις κήλες και τα υπεξαρθρώματα των σπονδύλων. Θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η οστεοχόνδρωση και η θεραπεία είναι δύο έννοιες που θα αντιμετωπίσει ένας άρρωστος για αρκετό καιρό, μερικές φορές σε όλη του τη ζωή. Εκτός από το αρχικό στάδιο, το οποίο στοχεύει στην ανακούφιση του συμπτώματος του πόνου, η θεραπεία περιλαμβάνει συνεχείς δράσεις αποκατάστασης, αποκατάστασης και πρόληψης. Πολύπλοκες ασθένειες πολλαπλών συστατικών αντιμετωπίζονται πάντα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν γίνει διάγνωση - οστεοχόνδρωση, πώς να θεραπεύεται - αυτό είναι το πρώτο ερώτημα που αποφασίζει όχι μόνο ο γιατρός, αλλά και ο ίδιος ο ασθενής, αφού η άμεση συμμετοχή και η υπεύθυνη τήρησή του, η εκπλήρωση όλων των συνταγών παίζει συχνά καθοριστικό ρόλο ρόλο στην αποκατάσταση.

Τι να θεραπεύσω;

Ο κατάλογος των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συχνότερα ως θεραπεία για την οστεοχονδρωσία:

• Ένα σύνθετο, αποτελεσματικό ομοιοπαθητικό σκεύασμα που πρέπει να χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως κάθε άλλο ομοιοπαθητικό (σε αμπούλες ή σε μορφή ταμπλέτας).
• Ένα αποτελεσματικό εξωτερικό φάρμακο που ανακουφίζει καλά από τον πόνο των μυών και των αρθρώσεων.
• Αντιφλεγμονώδης μη στεροειδής παράγοντας (με τη μορφή αλοιφής - εξωτερικά, σε δισκία - από το στόμα).
• Αλοιφή σύνθετων επιδράσεων από την κατηγορία των ομοιοπαθητικών φαρμάκων.
• Το φάρμακο σε μορφή δισκίου από την κατηγορία των ΜΣΑΦ (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα).
• Ένα φάρμακο από την κατηγορία των γλυκοκορτικοειδών.
• Αλοιφή από την κατηγορία των εξωτερικών αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών παραγόντων.
• Τζελ από την κατηγορία των εξωτερικών μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
• Ένα φάρμακο από την κατηγορία των εξωτερικών αντιφλεγμονωδών μη στεροειδών φαρμάκων.

Αν συνοψίσουμε όλα όσα περιλαμβάνουν τη θεραπεία μιας τέτοιας ασθένειας όπως η οστεοχονδρωσία, η θεραπεία μπορεί να χωριστεί στα ακόλουθα στάδια και τύπους:

1. Η χρήση ΜΣΑΦ - μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, θεωρείται το χρυσό πρότυπο στη θεραπεία όλων των εκφυλιστικών, δυστροφικών παθολογιών των οστών και των μυϊκών συστημάτων. Το πρώτο πράγμα που κάνουν αυτά τα φάρμακα είναι να μειώσουν το σύμπτωμα του πόνου, το δεύτερο είναι μια σημαντική μείωση της φλεγμονής.
2. Φάρμακα που ονομάζονται μυελοχαλαρωτικά, καθώς είναι πραγματικά ικανά να ανακουφίσουν αποτελεσματικά τους μυϊκούς σφιγκτήρες και τους σπασμούς.
3. Η θεραπεία έλξης είναι μια θεραπεία έλξης. Σε αυτή τη μάλλον επώδυνη, αλλά αποτελεσματική διαδικασία, υπάρχει μια σταδιακή διάταση των ιστών, των μυών που περιβάλλουν τους σπονδύλους, αντίστοιχα, η μεσοσπονδυλική απόσταση αυξάνεται, πλησιάζοντας τον κανόνα.
4. Βιογενή παρασκευάσματα, αγγειακοί παράγοντες που τροφοδοτούν τη διατροφή σε δυστροφικές περιοχές των ιστών, βιταμίνες Β αποκαθιστούν καλά τις λειτουργικές ικανότητες μιας παραμορφωμένης σπονδυλικής στήλης.
5. Ηρεμιστικά φάρμακα που ομαλοποιούν την κατάσταση του νευρικού συστήματος. Ανακουφίζει τέλεια την ένταση των μυών και τον βελονισμό των νευρικών απολήξεων.
6. Φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες - ηλεκτροφόρηση, φωνοφόρηση, UHF, μασάζ, διαδικασίες λάσπης, λουτροθεραπεία, μαγνητοθεραπεία.
7. Η διόρθωση της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας χειροκίνητη θεραπεία.
8. Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης περιλαμβάνει και με τη βοήθεια συνεχούς άσκησης από το σύμπλεγμα ασκήσεων φυσιοθεραπείας.

Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, όταν η πορεία της οστεοχονδρωσίας εισέρχεται στο τελευταίο στάδιο, ενδείκνυται επίσης χειρουργική επέμβαση, η οποία πραγματοποιείται στην περιοχή του εντοπισμού της φλεγμονώδους διαδικασίας. Τις περισσότερες φορές, μια κήλη χειρουργείται και είναι επίσης δυνατή η αφαίρεση του παραμορφωμένου οστικού ιστού των γειτονικών σπονδύλων.

Πού να θεραπεύσετε την οστεοχονδρωσία;

Η αυτοθεραπεία σχεδόν όλων των ασθενειών είναι μια τάση που παρατηρείται σε όλες σχεδόν τις χώρες, αλλά είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστική για τις μετασοβιετικές χώρες, όπου η παραδοσιακή δομή της υγειονομικής περίθαλψης εξακολουθεί να υφίσταται αλλαγές. Μπερδεμένοι από τις καινοτομίες, συχνά απλώς από άγνοια, πολλοί από εμάς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε μόνοι μας τον πόνο στην πλάτη, τον αυχένα ή τη μέση. Μπορείτε να ονομάσετε αυτή τη φορά το πρώτο, αν και όχι πολύ αποτελεσματικό, στάδιο θεραπείας, καθώς είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί η οστεοχονδρωσία μόνο με τη βοήθεια γιατρού. Το δεύτερο στάδιο, όταν οι ανεξάρτητες ενέργειες δεν οδηγούν στο επιθυμητό, διαρκές αποτέλεσμα, ένα άτομο σκέφτεται μια επίσκεψη στον γιατρό και τίθεται το ερώτημα, η οστεοχονδρωσία - πώς να θεραπεύσετε, πώς να θεραπεύσετε και, το πιο σημαντικό, πού να θεραπεύσετε την οστεοχόνδρωση? Πρώτον, μπορείτε να επικοινωνήσετε με έναν τοπικό θεραπευτή, ο οποίος, πιθανότατα, θα παραπέμψει τον ασθενή για εξέταση - ακτινογραφίες, εξετάσεις αίματος και θα παραπέμψει σε νευρολόγο. Δεύτερον, μπορείτε να κλείσετε αμέσως ένα ραντεβού με έναν νευρολόγο, κατά προτίμηση πριν από τη διαβούλευση, τουλάχιστον να υποβληθείτε σε ακτινογραφία ολόκληρης της σπονδυλικής στήλης. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να πάτε στα άκρα και να αναζητήσετε έναν έμπειρο θεραπευτή μασάζ, κάθε μασάζ, πρώτα απ 'όλα, περιλαμβάνει μια προκαταρκτική σάρωση της κατάστασης του σώματος, ειδικά της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης. Το πρόβλημα της οστεοχονδρωσίας αντιμετωπίζουν επίσης σπονδυλολόγοι και σπονδυλονευρολόγοι – ιατροί που ειδικεύονται σε παθήσεις της σπονδυλικής στήλης.

Η οστεοχόνδρωση είναι μια πολύπλοκη ασθένεια, αλλά τα παραδείγματα πολλών ανθρώπων που ξεπερνούν ακόμη και σοβαρούς τραυματισμούς της σπονδυλικής στήλης αποδεικνύουν ότι όλα είναι εφικτά και επιτεύξιμα. Το κυριότερο είναι ότι με τα πρώτα ανησυχητικά σήματα που μας δίνει η πλάτη, αναλύουμε την κινητική μας δραστηριότητα και λαμβάνουμε τα κατάλληλα μέτρα. Μπορείτε να πάτε αμέσως στον γιατρό και να ξεκινήσετε τη θεραπεία ή, εάν η ασθένεια δεν είναι προχωρημένη, να αρχίσετε να κινείστε, επειδή, όπως είπε ο Αριστοτέλης, ο δάσκαλος του μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος ήταν εξαιρετικά δραστήριος, «Η ζωή απαιτεί και χρειάζεται κίνηση. , αλλιώς δεν είναι ζωή» .

Τι λέει η ιστορία για την οστεοχόνδρωση;

Η αιτιολογία της οστεοχονδρωσίας δεν είναι ακόμα σαφής, επιπλέον, παρά την ξεκάθαρα αρχαία προέλευση αυτής της ασθένειας, οι ασθένειες της σπονδυλικής στήλης άρχισαν να αντιμετωπίζονται σοβαρά μόλις τον 18ο αιώνα. Έκτοτε, οι διαφωνίες και οι συζητήσεις για τον αληθινό «εχθρό» που προκαλεί εκφυλιστικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους δεν έχουν σταματήσει. Εν τω μεταξύ, πριν από πολύ καιρό, ακόμη και στην εποχή του Ιπποκράτη, υπήρχαν πραγματείες για την κοπή των οστών, κάτι που δείχνει ότι και οι αρχαίοι Έλληνες υπέφεραν από πόνους στην πλάτη. Ο ίδιος ο Ιπποκράτης ενδιαφέρθηκε επίσης για θέματα σπονδυλικής στήλης τόσο πολύ που διεξήγαγε ιατρικά πειράματα που ήταν αμφίβολα από τη σύγχρονη άποψη: οι μαθητές του έδεναν επιμελώς τον ασθενή από τα χέρια και τα πόδια σε ένα οριζόντιο επίπεδο με την πλάτη του, τεντώνοντας τα άκρα τόσο πολύ. όσο το δυνατόν. Τότε ο μεγάλος θεραπευτής στάθηκε στην πλάτη του πάσχοντος και άρχισε να περπατά πάνω του. Ο ιδρυτής της ιατρικής ήταν ειλικρινά πεπεισμένος ότι μια τέτοια στερέωση, διάταση και μασάζ θα αποκαθιστούσε την υγεία στη σπονδυλική στήλη, η οποία, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες σοφούς, ήταν το κλειδί για έναν ευτυχισμένο άνθρωπο. Κάποια συστηματοποίηση τεχνικών που έλεγαν πώς να θεραπεύεται η οστεοχονδρωσία ξεκίνησε μόλις στα τέλη του 17ου αιώνα. Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε ορολογία που επισημοποίησε εφαρμοσμένους τομείς της ιατρικής, μεταξύ των οποίων ήταν και η δημιουργία οστών. Δύο αιώνες αργότερα, χωρίστηκε σε χειροπρακτική και οστεοπαθητική. Η πρώτη κατεύθυνση ήταν καθαρά πρακτική, χρησιμοποιώντας τεχνικές ισχύος, οι οστεοπαθείς ήταν περισσότερο θεωρητικοί και ερευνητές. Στο σημείο τομής αυτών των επιστημών προέκυψε σταδιακά η χειρωνακτική θεραπεία, χωρίς την οποία η θεραπεία της οστεοχονδρωσίας είναι σχεδόν αδιανόητη σήμερα.

Όσον αφορά τον όρο που ορίζει την ασθένεια «οστεοχόνδρωση», τότε συνέβη μια τυπική ιστορία με την οστεοχόνδρωση, η οποία είναι χαρακτηριστική για άλλες ασθένειες αδιευκρίνιστης αιτιολογίας. Μόλις δεν λεγόταν - και οσφυϊκή, και ισχιαλγία, και κήλη Schmorl, και ισχιαλγία, και σπονδύλωση. Χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας για να καταλάβουν οι γιατροί την οστεοχόνδρωση και να καταλήξουν σε συναίνεση.